Σχολική Φοβία/Σχολική Άρνηση
Κάθε σχολική χρονιά είναι μία νέα αρχή και τις περισσότερες φορές δύσκολη. Τα πιο πολλά παιδιά ιδίως τα παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού και του νηπιαγωγείου εκδηλώνουν μία δυσφορία καθώς απομακρύνονται για πρώτη φορά από το σπίτι τους άρα και από τη μητρική φροντίδα και αγκαλιά. Τις περισσότερες φορές αυτό το άγχος τους αποχωρισμού εξαλείφεται μέσα σε λίγες μέρες ή εβδομάδες και το παιδί προσαρμόζεται επιτυχώς στο νέο αυτό πλαίσιο και τις απαιτήσεις του.
Ορισμένες φορές το παιδί δεν φαίνεται να προσαρμόζεται σε αυτά τα νέα δεδομένα, εκδηλώνει έντονο άγχος και δισταγμό να πάει στο σχολείο. Η επίμονη άρνηση του παιδιού συνοδεύεται και από έντονη επιθυμία να μείνει στο σπίτι. Τα παιδιά που παρουσιάζουν σχολική φοβία παραπονούνται συνεχώς, κλαίνε επίμονα, έχουν εκρήξεις θυμού, παρακαλούν τους γονείς τους να μην πάνε στο σχολείο. Τις περισσότερες φορές τα παιδιά που παρουσιάζουν σχολική φοβία εκδηλώνουν σημαντική δυσφορία όταν αναμένουν τον αποχωρισμό από το σπίτι για το σχολείο ακόμα και από το προηγούμενο βράδυ. Συχνά παραπονούνται για σωματικά προβλήματα όπως πονοκεφάλους, πόνους στην κοιλιά, πυρετό, πονόλαιμο, τάση για εμετό, απώλεια όρεξης και γενικότερη αδιαθεσία η οποία καθιστά αδύνατη την αναχώρησή τους για το σχολείο. Κρέμονται από τους γονείς τους, προσκολλούνται σε αυτούς και μπορεί ακόμη και να παρουσιάζουν και περιστατικά νυχτερινής ενούρησης. Επίσης τα παιδιά που παρουσιάζουν σχολική φοβία κάνουν συχνές ερωτήσεις και παράπονα για το πόσο απαραίτητο είναι να πάνε στο σχολείο. Εκφράζουν μη ρεαλιστικούς φόβους ότι αν είναι στο σχολείο κάποιο ακραίο γεγονός θα το κάνει να αποχωριστεί τους γονείς του όπως ατύχημα, απαγωγή κτλ.
Όλα αυτά καθιστούν πολύ δύσκολη τη ζωή του παιδιού στο σχολείο αλλά και την οικογενειακή ζωή, καθώς η άρνηση αυτή των παιδιών φέρνει σε δύσκολη θέση γονείς και εκπαιδευτικούς και μπορεί να οδηγήσει σε συστηματικές απουσίες από το σχολείο και συνεπώς σε σχολική αποτυχία.
Είναι λοιπόν σημαντικό οι γονείς να διερευνήσουν αρχικά αν τα σωματικά συμπτώματα για τα οποία παραπονιέται το παιδί είναι υπαρκτά και αν δεν υπάρχει οργανική αιτία τότε είναι σημαντικό να απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να τους καθοδηγήσει κατάλληλα ώστε να βοηθηθεί το παιδί και όλη η οικογένεια.